پرتره‌ی هِنری تَنِر

هدف از نقاشی بیشتر پرتره‌ها، جدا از نگارش سیمای شخص، جاودانه کردن پول، قدرت، موقعیت یا شهرت آن شخص می‌باشد. این‌جا اما یک استاد شاگرد خود را به تصویر کشیده است و با افتخار به خلاقیت عجوبه‌ای که در زمان خود در آمریکا ناشناخته بود می‌بالد. 

نقاش این کار توماس ایکینز می‌باشد که یکی از بزرگ‌ترین نقاش‌های آمریکایی اواخر قرن ۱۹ م. و معلمی تاثیرگذار بود. رویکرد او به نقاشی کمی نامتعارف بود که بر مشاهده‌ی مستقیم و با دقت در طبیعت تاکید داشت. ایکینز به سرعت به سمت مدیریت آکادمی هنرهای زیبای پِنسیلوانیا، مدرسه‌ی هنری پیشگام در کشور آمریکا، رسید ولی پس از اتهام به این‌که یکی از هنرجوهای دختر خود را در معرض مردی برهنه برای نقاشی قرار داد از کار خود برکنار شد.

شخص نشسته هِنری اُساوا تَنِر است که نخستین هنرمند آفریقایی-آمریکایی با شهرت جهانی می‌باشد. او در سال ۱۸۵۹ به دنیا آمد و پدر و مادر او اسقف کلیسای آفریقا و برده‌ای فراری بودند. او که از ابتدا هنرمندی خودساخته بود، بعدها و در دوران بازسازی [اواخر قرن ۱۹ م.، جنگ داخلی در آمریکا و پایان برده‌داری] در آکادمی هنرهای زیبای پِنسیلوانیا شاگرد ایکینز شد. در آن‌جا او به خاطر نژادش مورد تمسخر بقیه قرارمی‌گرفت. سپس و مانند بسیاری از هموطنان آمریکایی خود برای تحصیل به اروپا رفت. پیش از جنگ جهانی اول پاریس پایتخت فرهنگی دنیا به شکار می‌آمد. او از آکادمی ژولیان به عنوان نقاشی نمونه در زمینه‌ی بدن انسان، معماری و منظره‌های طبیعی فارغ التحصیل شد. این مهارت‌ها به او اجازه داد تا به اوج هنر غربی ترقی کند و به خلق تصویرهای تاریخی و دینی بپردازد. با حمایت مالی سرمایه دار آمریکایی، رُدمَن وانامیکِر، تَنِر توانست به فلسطین سفر کند. نقاشی‌های او از صحنه‌ها و داستان‌های انجیل بیشتر از همه به اصیل بودن شناخته شده هستند. همانند بسیاری از هنرمندانِ آفریقایی-آمریکایی، برای او نیز پاریس بسیار پذیرا تر از هر شهر دیگر در آمریکا بود و او بیشتر زندگی بزرگسالی خود را آن‌جا سپری کرد و شهرتی را که نابغه‌ای مانند او درخورش بود کسب کرد. 

این پرتره در سال ۱۹۰۲ و در دوران سفری کوتاه به وطن کشیده شده است. این سپاس‌گذاری شخصیِ ایکینز از دانشجوی تازه به شهرت رسیده‌ای خود بود. ایکینز تعداد بسیار کمی از دانشجوهای خود را به تصویر کشیده است. او تا زمان مرگ این تابلو را در اختیار خود داشت. در زمانی که بسیاری از هم‌عصران او به خاطر تعصب نژادی نمی‌توانستند به خلاقیت یک سیاه‌پوست اقرار کنند، ایکینز این تصویر را به قلم کشیده است. در این‌جا او از روش هنری قدیمی ای استفاده می‌کند که در میان هنرمندان فاخر یونان باستان و در زمان رُنسانس مرسوم بوده است. ایکینز پیشانیِ تَنِر را غرق در نورِ گرم به تصویر کشیده است که سمبُلی از نابغه‌ی خلاقِ درونی می‌باشد و از ویژگی‌های خدای الهام هنری درافسانه‌‌های یونان باستان است. 

کار امروز به لطف کلکسیون هاید به شما تقدیم می‌گردد. 

پ. ن می‌تونید این‌جا بیشتر راجع به تَنِر، این هنرمند پیشگام آفریقایی-آمریکایی بخونید!