غار آبی در کاپری

وقت آن رسیده که کمی آرام شویم!

با نگاهی به گذشته و در وصف این بینش رمانتیک، فردیناند گرِگُروویُس در سال 1880 گفت: «همۀ آنها رویای این غار را در سر داشتند، و حقیقتاً پاداش کشف آنها فقط از طریق نقاشان و شاعرانی از زمانهای دور که گُل شگفت آورِ شاعرانۀ آبی را در میان پریان دریایی جستجو کردند، آشکار می گردد». «غار آبی» ، که از زمان های باستان شناخته شده بود، به عنوان مکانی تحت سکونت شیاطین تصور می‌شد. نقاش جوان، آگوست کوپیچ، که در ماه اوت 1826 به «کاپری» آمده بود، از این خرافات نترسید. به همراه دوستش ارنست فریس، این غار را با نمایش افسانه‌گونه‌اش از نور و رنگ، کشف کرد. در روز 17 اوت 1826، او در دفتر مهمانان هتلداری به نام پاگانو نوشت: «ما نام آن را غار آبی گذاشتیم، زیرا نوری که از اعماق دریا می آید تمام فضای وسیع آبی آن را روشن می‌کند. بازدیدکنندگان از دیدن نورِ آبی‌رنگِ آتش‌مانند، که از آب داخل غار عبور می‌کند به وجد می‌آیند: هر موج چون شعله‌ای مجزا ظاهر می‌شود». این هنرمندان از غار طرح و نقاشی کشیدند. کوپیچ تجربه‌هایش را توصیف و بارها منتشر کرد. از زمان کشف دوبارۀ آن، «غار آبی» تبدیل به یکی از جاذبه‌های توریستی اصلی این جزیره شده است. نقاشان بسیاری این منظرۀ چشمگیر طبیعی را به عنوان سوژۀ کارهای خود قرار داده اند، از جمله «کارل فریدریک سایفرت» که بعد از سفرش به ایتالیا به طور فزاینده ای به موتیف‌های مناظر جنوبی روی آورد.

ما این نقاشی بسیار رمانتیک را به لطف Alte Nationalgalerie (گالری قدیمی ملی) در برلین ارائه می‌دهیم. :)

پ.ن. اگر حال و هوای این نقاشی را دوست دارید، مطمئناً این مناظر باشکوه کوهستانی فردیناند هودلر را دوست خواهید داشت. ♥