دودو

رولانت سِیفُری (۱۵۳۹– ۱۶۳۹) نقاش هلندی‌تبار بود که در زمینه نقاشی از مناظر تخصص داشت اما شاید دلیل اصلی شهرت وی خلق آثار مختلف از "دودو"، پرنده‌ی منقرض شده، باشد. او در طول زندگی حرفه‌ای خود حدودا ده اثر با موضوع "دودو" آفرید و این نشان می‌دهد که هنرمند این پرنده را از نزدیک دیده و به مطالعه از آن پرداخته.

سبک او بسیار دقیق بود، این رویکرد هنری همواره در بین هنرمندان اواخر قرن پانزدهم تحسین می‌شد. این اثر حسی مشابه آثار پیتر بروگل مهتر منتقل می‌کند. ضمنا، ترکیب‌بندی‌های او اشاره‌ای خارق‌العاده به آثار بروگل دارد. ارزش والای این نقاشی به دلیل عجیب بودن دودو (از نظر بیننده امروزی) نیست، بلکه در عوض به این دلیل است که حیوانات زیادی در آثار او نمایش داده می‌شوند که هر کدام به تنهایی در حال انجام حرکتی‌ست. این حس پر جنب‌وجوشِ مداوم به همراه شرکت‌کنندگان فعال، نقاشی‌های او را به همان شیوه‌ی سورئالی زنده می‌کند که در آثار هیرونیموس بوش نیز شاهد آن‌ایم.

نگریستن به چشم این دودو واقعا الهام‌بخش است. آیا هنگامی که سِیفری این اثر را خلق می‌کرد، این پرنده هنوز زنده بود؟ آیا می‌دانست به زودی همه‌ی همنوعان‌اش، به سرعت از خاطره‌ی زندگان پاک می‌شوند؟ این یک موضوع بدیهی و البته ناراحت‌کننده است، اما وقتی به صورت‌اش می‌نگرم، فکر می‌کنم "تو دیگر این‌جا نیستی و این موضوع چقدر عجیب است؟" همچنین بنا به دلایلی که نمی‌توانم توضیح بدهم، احساس می‌کنم "دلم برایت تنگ شده".

- سارا میلز

پی‌نوشت: امروز روز گونه‌های در معرض خطر است. تخریب سریع گونه‌هایی که امروزه شاهد آن هستیم، توسط کارشناسان تخمین زده می‌شود که بین ۱۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ برابر بیشتر از میزان انقراض طبیعی باشد. این متخصصان محاسبه می‌کنند که هر سال بین ۰.۰۱ تا ۰.۱٪ از گونه‌ها منقرض می‌شوند. این بدان معناست که سالانه بین ۱۰.۰۰۰ تا ۱۰۰.۰۰۰ گونه در حال انقراض هستند.

پی‌نوشت دوم: در این‌جا هفت اثر از حیوانات در آثار دورر وجود دارد که بهتر و زیباتر از بازدید از باغ وحش است!