در اوایل دههی 1920، واسیلی کاندینسکی مجموعهای بوم کشید که در همهی آنها، رنگ سفید، رنگ محوری بود. این هنرمند، خود نوشته است که رنگ سفید «نمادِ جهانی است که همهی رنگها از آن ساطع می شوند، این جهان با این هارمونی رنگها که روح ما را نوازش میکنند، بسیار فراتر از ماست. سکوت عظیمی مانند یک دیوار نفوذناپذیر است که زندگیش را از ما مخفی نگه میدارد. همچنین رنگ سفید، هارمونی سکوتی را دارد که منفی هم به نظر میرسد، مانند بسیاری از مکثها در موسیقی که موقتا ملودی را نگه میدارند. این سکوتی مرگبار نیست چرا که حامل احتمالاتی است. سفید جذبهای از پوچیست که پیش از پیدایش، از عصر یخبندان، وجود داشته است.»
ما این اثر بینظیرکاندیسکی را با تشکر از موزهی ملی وسیه نمایش میدهیم.
پ.ن: آیا تا به حال به منبع الهام کاندیسکی برای خلق این ترکیببندیها فکر کردهاید؟ پاسخ اینجاست.