زن سوارکار، تمام رخ

ابتدا مانه سپس امپرسیونیست‌ها راهی را كه كوربه در بازنمایی واقعیت در نقاشی هموار كرده بود، دنبال كردند و حتی با شروع تحقیقات جدید مبتنی بر برداشت آنی، پا فراتر گذاشتند. علاوه بر این، مانه اولین هنرمندی بود که در آثار خود، زندگی روزمره در شهرهای بزرگ را به تصویر کشید. او همچون بودلر معتقد بود که "نقاش واقعی کسی‌ست که قادر به نمایش جنبه‌ی حماسی زندگی مدرن باشد."

اثر "زن سوارکار، تمام رخ" متعلق به یک مجموعه ناتمام در چهار فصل است که ادوارد مانه در دو سال آخر زندگی خود به سفارش دوست‌اش آنتونین پروست، وزیر هنرهای زیبا در آن زمان، خلق کرد. مضمون این چهار فصل را فیگورهای زنانه تشکیل می‌دهند، که در تاریخ هنر نقاشی غربی نسبتا موضوع معمولی بود. خواهر شوهر مانه، نقاش برت موریسو، یکی از این فصل‌ها را با موضوعیت زنان جوان با لباس‌های مدروز خلق کرده بود. همچنین در چاپ‌های ژاپنی که در آن زمان بسیار محبوب بودند، خلق مجموعه آثار با موضوعیت زنان فاحشه موضوعی معمول به شمار می‌آمد.

هنرمند زمانی که این دوره را آغاز کرد به شدت بیمار بود و فقط توانست اولین فصل (بهار)، که ژان دمارسی بازیگر معروف نمایش "Comédie-Française" در آن ظاهر شده بود را به طور کامل به اتمام برساند (می‌توانید آن را در بایگانی ما ببینید). مانه این اثر را با موفقیت زیادی در بینال سالن در سال ۱۸۸۲ به همراه شاهکار پایانی خود، "بار فولی برژه" (که می‌توانید آن را هم در بایگانی ما بررسی کنید) به نمایش گذاشت. اثر "مری لورنتِ نشسته" مربوط به فصل پاییز بود، که متاسفانه هنرمند فرصت نکرد آن را به اتمام برساند. لورنت، از دوستان مانه در دوره پایانی زندگی‌اش، نخستین بار در ۱۷ سالگی، به عنوان بازیگر به پاریس آمده بود و به زودی مشهور شد و به محافل هنری و ادبی پایتخت رفت و آمد داشت. او حتی الهام بخش مارسل پروست برای خلق کاراکتر "اودت سوان" در اثر "یادآوری چیزهای گذشته" بود.

شخصیت نمایش داده شده در اثر "زن سوارکار، تمام رخ" متعلق به موزه "Museo ThyssenBornemisza" که احتمالا قرار بود نمایشی از تابستان باشد، زن جوان نشسته‌ای‌ست که از سایر فیگورها کمتر شناخته شده است. او دختر مادام ساگز، كتابفروش فروشگاه "Rue de Moscou" بود. با انگیزه‌ای که مانه از موفقیت اثر بهار در نمایشگاه سالن سال قبل بدست آورده بود، تلاش ویژه‌ای را برای این اثر به خرج داد چون می‌خواست آن را در نمایشگاه سالن ۱۸۸۳ نمایش دهد. او سه نسخه تولید کرد: یک زن سوارکار نیم‌رخ کاملا ناتمام با قالبی مشابه، یک زن سوارکار تمام‌رخ که اندازه‌ای بزرگتر داشت، و این اثر. از میان این سه اثر، فقط مورد آخر برای نمایشگاه پس از مرگ هنرمند که در ژانویه ۱۸۸۴ در مدرسه هنرهای هنری برگزار شد، انتخاب شد، جایی که برای اولین‌بار این اثر در کنار آثار بهار و پاییز به نمایش درآمد.

- پالوما آلارکو

اثر شگفت‌انگیز امروز را به لطف موزه Museo Nacional Thyssen-Bornemisza در مادرید نمایش می‌دهیم. همچنین، اگر می‌خواهید در مورد امپرسیونیست‌ها بیشتر بدانید (مانه بسیار به این گروه نزدیک بود)، لطفا دوره‌ی مگا امپرسیونیسم ما را بررسی کنید. :)

پی‌نوشت: در این‌جا ده اثر از بهترین پرتره‌های ادوارد مانه را خواهید یافت!