در چنین روزی در سال ۱۸۹۰ یکی از هنرمندان مورد علاقه من، اگون شیله، متولد شد. 3>
او یک نقاش اتریشی، از شاگردان گوستاو کلیمت بود و به دلیل صمیمیت و نمایش جنسی بیپرده در آثار خود، از جمله خودنگارههای پوشیده و برهنهاش، مشهور بود. شکلهای پیچ و تاب خورده بدن و خطوط گویا، مشخصه نقاشی و طراحیهای شیله هستند که هنرمند را به عنوان نماینده اولیه اکسپرسیونیسم نشان میدهد.
سر شیله خمیده و چشمانش به سمت بالا چرخیده، سفیدی چشمان او همانند "هلال ماه در وجه تاریک" به نظر میرسند. سر تیره او با گونههای گود افتاده در پسزمینه کمرنگ میدرخشد. در بالای لبهای قرمز-آبی او سبیل نسبتا کم پشتی قرار دارد، که شیله فقط در اواخر پاییز ۱۹۱۱ و ابتدای ۱۹۱۲ آن را بر چهره داشت. این خودنگاره عجیب و وهمآور درواقع با نسخه بزرگ اثر "راهبان"، بخشی از مجموعه موزه لئوپولد، در ارتباط است. در این اثر، شیله حالت سر و خمیدگی انگشتان را به شکل مشابهی نقش کرده. در پرتره دوتایی اثر "راهبان"، انگشتان بر روی مفصل ران راست در فیگور سمت چپ قرار گرفتهاند. مطالعه دیگری از خودنگارهای که در همان سال خلق شد، هنرمند را در جامهای سفید نشان میدهد که دوباره با همان حالت سر و انگشتان قرار گرفته بر روی لگن ایستاده است.
اثر امروز را به لطف موزه لئوپولد در وین، که صاحب بزرگترین مجموعه آثار شیله است، ارائه میدهیم. :)
پینوشت: در اینجا ده اثر که نشان میدهد اگون شیله استاد حرکات دست هیپ-هاپ است. واقعا جالب است! D: