آندریا آماتی، نخستین سازندهی ساز کرمونایی برجسته، به عنوان خالق ظاهر زیبای ویولن نام برده میشود. او همچنین استاندارد سازندگی بینظیر را معین کرد که آثار شاگردانش را نیز مشخص کرده، که شامل دو پسر و نوهی ممتاز او نیکلو، و آنتونیو استرادیواری میشود. ویولنها هم میتوانند آثار هنری باشند!
قسمت پشت و کنارهها از چوب افرا ساخته شده و با این دوبیتی لاتین تزئین شدهاند "Quo unico propugnaculo stat stabiq[ue] religio" ("تنها با این دیواره است که دین چیره میشود و خواهد شد"). پشت این ساز با فلور-د-لی در گوشهها تزئین شدهاند، طرحی هندسی با آرایشی گلدار در قسمت بالایی، و ردهایی در میانه آن وجود دارند که احتمال دارد نشان یا نماد آن بوده باشد. مشابهتهایی میان تزئینات بر این ویولن و بر ویولتای آندریا آماتی در کلکسیون موزهی موسیقی (Musée de la Musique) پاریس وجود دارد و این شباهت گمانهزنیهایی به همراه دارد که ویولن بخشی از یک مجموعه ساز بوده که با ازدواج فلیپه دوم اسپانیا به الیزابت والوا در ۱۵۵۹ ارائه شده بوده است. تزئین پیداشده بر ویولتا در پاریس نشان مشخصتری از شاه اسپانیا دارد، که دختر کاترین مدیچی را به عنوان سومین همسر خود برگزید.
شنبهی خوبی داشته باشید!
پ.ن: در اینجا میتوانید ده آهنگ که از هنرهای تجسمی الهام گرفتهاند را بیابید؛ سری به آنها بزنید!