مصریان حیوانات به خصوصی را نمونهی زندهی خدایان میدانستند، مانند تصوری که از گاومیش آپیس از زمانهای خیلی دور داشتند. این حیوانات معمولا پس از مرگ مومیایی و برای همیشه دفن میشدند و سپس نمونهی زندهی دیگری جایگزینشان میشد. در هزارهی اول پیش از میلاد، حیوانات مختلف را که مربوط به خدایان مختلف میشدند، به طور اختصاصی به عنوان تجسمی نمادین از آن خدا در محوطهی معابد پرورش میدادند و سپس در گروههای بزرگ مومیایی و تا ابدیت در دخمه میگذاشتند. اطلاعات مشخصی دربارهی آمادهسازی این گروههای جمعی، تکامل این رسم و روشهای گوناگون مومیاییکردن در دست نیست. اما صدها هزار مومیایی حیوانات که به طور دقیق آماده شدهاند در دخمهها و دیگر مناطق، حاکی از قدمت باستانی این روش است.
تحقیقات مربوط به مومیایی حیوانات نشان میدهد که اکثر مومیاییهای یافتشده در زمینهای بزرگ گورستان حیوانات، از جانداران بالغاند که عامدانه برای استفاده کشته میشدند. بعضی از مومیاییها در واقع به عنوان «جانشین» مومیاییاند که حاوی چند تکه استخوان یا پر و یا تنها تکه چوب و شناند.
برای تولد ۹ سالگی هنرروزانه میخواهیم ۹ شاهکار هنری را به شما پیشنهاد دهیم و شما میتوانید آنها را به شکل نسخهی چاپی هنرهای زیبا تهیه کنید! کیفیت تصاویر آنقدر خوب است که میتوانید تمام ضربه قلمموهای هنرمند را دنبال کنید. همچنین ما از کاغذ و جوهرهای پایه-آب برای رسیدن به بهترین کیفیت استفاده میکنیم. چنین چیزی را در مغازههای موزه هم پیدا نمیکنید! هر کدام در یک مجموعهی ۵۰ تایی قرار دارد. میتوانید اینجا آنها را ببینید و دربارهیشان بیشتر بخوانید. بسیار مشتاق بازخورد شما هستیم! : )