رضا عباسی، هنرمند ایرانی، نقاشی و طراحی ایرانی را با استفادهی مبتکرانهاش از خطاطی و پالت رنگ نامتعارف، متحول کرد. او عشاق را در اواخر زندگی حرفهای طولانی و موفقاش در دربار صفوی کشید. موضوع یک زوج در هم تنیده انعکاسی از گرایش جدیدی نسبت به شهوانیت است که در دوران فرمانروایی شاه صفی یکم (که از ۱۶۲۹ تا ۱۶۴۲ سلطنت کرد) معرفی شده بود. در اینجا پیکرها به حالتی جداییناپذیر به یکدیگر چسبیدهاند، حجومی که درون یک خط بیرونی محدود شدهاند.
برخلاف بسیاری از هنرمندان ایرانی پیشین، عباسی معمولا نقاشیهایش را امضا میکرد، غالبا تاریخ و دیگر جزییات را ارائه میداد، با اینکه آثار بسیاری به همراه امضا هستند که پژوهشگران در حال حاضر آنها را رد میکنند. تخصص او در مینیاتورهای تکی برای آلبومها یا مرقعهای کلکسیونرهای خصوصی بود، که معمولا شامل یک یا دو پیکر در پسزمینهای از یک باغ طراحی شده کمرنگ میشد، برخی اوقات در طلا، در سبکی که در گذشته برای نقاشی حاشیه استفاده میشد، با گیاهان تکی که در پسزمینهای ساده کشیده شدهاند. موضوعات مورد علاقهی او، یا خریداران او، پیکرهای ایدهآل از مردان زیبای جوان بودند که در لباسهای شیکی کشیده شده بودند.
همگی دوشنبهی خوبی داشته باشید!
پ.ن: اگر دوست دارید دربارهی چگونگی شادتر زندگی کردن با سفرهایی الهام گرفته از مینیاتورهای عباسی بدانید، اینجا راکلیک کنید. :-)