پرتگاه، اترتا، غروب

ما ماه ویژه خود را با موزه هنر کارولینای شمالی، با این منظره زیبا از مونه ادامه می‌دهیم. :) لذت ببرید! و اگر دوست دارید درباره‌ی کارنامه هنری مونه بیشتر بدانید می‌توانید به دوره‌ی عظیم امپرسیونیست ما در اینجا سری بزنید. :)

اهمیت پرتگاه‌های مشهور در استراحتگاه اترتا در اثر مونه، که اهل نرماندی بود، آن‌ها را از دیگر موضوعات او متمایز می‌کنند. این سازندهای سنگی به دلیل اشکال خود به نام فیل و سوزن شناخته می‌شود. مونه اغلب گوشه‌ای ساده را از یک علفزار یا بخشی از یک رودخانه را برای مناظر خود انتخاب می‌کرد. هرچند، نقاشی اترتا نمونه‌ای عادی از سبک امپرسیونیسم است، که تمایلی به موقعیت‌های اتمسفریک و تاثیرات نور در طول روز را نشان می‌دهد. رنگ‌ها شفاف هستند و بر بوم در رد قلم‌های جدا، که حالتی توهم‌انگیز از حرکت سطح آب می‌دهد، کشیده شده‌اند. مطالعات دقیق بر خورشیدِ در حال غروب، تکنیک مونه در اعمال یک رنگ درحالی که رنگ دیگر هنوز خیس است را نمایان کرده‌اند. بنابراین، او ترکیبی جزئی را به دست می‌آورد، نه مخلوطی کامل از رنگ‌ها، مانند کاری که دیگر نقاشان با پالت رنگ خود انجام می‌دادند.

نامه‌های تقریبا روزانه مونه به همسر آینده‌اش آلیس در طول سفر نقاشی‌اش به اترتا، علاقه‌ی او به پرتگاه‌ها را ثبت کرده‌اند. تمایل او به ادا کردن حق این موضوع، شیفتگی او با به دست‌آوردن هدف‌های بلندپروازانه را تشدید می‌کرد. نامه‌های او درگیری با سختی‌هایی مانند هوای فوریه، موج‌های متغیر، و ناهمواری‌های دشوار را، توصیف می‌کنند. هنگامی که، در شیوه کاملا امپرسیونیستی، او سه‌پایه‌ی خود را بر ساحل قرار می‌داد تا موضوع را مشاهده کند، او در حال پژوهش‌هایی بود که قصد داشت با خود به استودیو بازگرداند تا نقاشی‌هایی تکمیل شده تولید کند. امید او برای داشتن چندین بوم کامل در پایان سفر سه‌هفته‌ای خود شکل نگرفت، هرچند که او حداقل 18 منظره از اترتا را تا تاریخ 1883 نقاشی کرد.

پ.ن: در اینجا می‌توانید چندین شاهکار دیگر که در طول سفرهای مونه تولید شدند را ببینید.