نیم‌پیکره‌ی زنی جوان

ما هنرمندان زن بسیاری از دوره‌ی رنسانس نمی‌شناسیم اما تعدادی هنرمند جسور بودند که می‌خواستند در آن دنیای دشوار استعداد خود را نشان دهند؛ دنیایی که در آن زنان فرصت‌های شغلی و هنری زیادی نداشتند. یکی از آنها خواهر روحانی پلائوتیلا نلّی، هنرمند خودآموخته، راهبه و اولین نقاش زن شناخته‌شده‌ی دوره‌ی رنسانس از فلورانس است. او راهبه‌ی صومعه‌ی دومینیک کاترین مقدس از سیه‌نا، واقع در میدان سن مارکو در فلورانس بود. او به شدت از آموزه‌های ساونارولا و آثار هنری فرا بارتولومئو تاثیر پذیرفته‌بود.

نلّی که مورد لطف مشتریان بسیاری (از جمله زنان) بود، مینیاتور و یا آثاری با ابعاد بزرگ و خلق می‌کرد. ما این موضوع را از طریق جورجو وازاری، مورخ هنر و مختصص شایعات در حوزه‌ی هنرمندان قرن شانزدهم میلادی، می‌دانیم زیرا او در کتاب معروفش، زندگی برجسته‌ترین نقاشان، پیکرتراشان و معماران، به این موضوع اشاره کرده است. پرداختن به مضامین مذهبی و به تصویر کشیدن واضح احساسات در چهره‌ی شخصیت‌هایش از ویژگی آثار نلّی است. نلّی آموزش رسمی ندیده‌بود؛ او آثار آنیولو برونتسینو، نقاش سبک شیوه‌گرا (مَنِریست)، و  آندرآ دل ساترو، نقاش سبک رنسانس والا، را کپی می‌کرد اما منبع اصلی الهام او حاصل کپی کردن آثار فرا بارتولومئو بود. 

امروز یکی از طراحی‌هایش که شاید تمرینی از یک نقاشی معمولی باشد را تقدیمتان می‌کنیم. زیباست، اینطور نیست؟ 

پ.ن. اگر مجذوب خواهر روحانی پلائوتیلا نلّی شده‌اید، چند حقیقت درباره‌ی او برایتان داریم. نلّی همراه با ۴۹ هنرمند شگفت‌انگیز دیگر در مجموعه‌ی کارت پستال ۵۰تایی هنرمندان زن ما حضور دارد. می‌توانید آن را در فروشگاه هنرروزانه ببینید. :)