امروز ماه ویژهمان را با این منظرهی زیبا از مجموعهی هنری ایالت درسدن ادامه میدهیم. لذت ببرید!
بادبانهای دو کشتی روی رود البه، مقابل آسمان پرحرکت نمایشی ابری، یکی در سایه و دیگری در نور، به چشم میآید. این ابرها ردیفی را تشکیل میدهند که در بالای برج کلیسای کادیتس تمام میشود. با وجود آنکه این ردیف نسبتا کوچک است، مرکز ترکیببندی را تشکیل میدهد و درحالیکه ابری سیاه به طور اریب در بالای آن در حال شکلگیری است، به طور چشمگیری میدرخشد. از سمت چپ به راست اثر، آسمان از طرفی به سمت بالا باز میشود و از طرفی دیگر در دوردست به طور سبکی زیر پوششی بارانی پنهان شده است. باد از سمت چپ وارد تصویر میشود که اوهمه آن را از طریق افشانههای سفید در امواج نشان میدهد که همچون شبکهای توری در سطح پخش میشود. اوهمه در تلاش برای ثبت تکتک برگهای توفانزدهی درخت بید نظیر پیدا میکند. اوهمه با مقایسه حرکت کلی به سمت راست با حرکت کشتی جلویی در باد نیمه، که باعث کشیده شدن بادبانش به سمت چپ میشود، به ترکیببندی پویایی اضافه میکند.
این نقاشی به وضوح نشان میدهد که این هنرمند چقدر در نیمهٔ دوم دههی ۱۹۳۰ از الگوها و معلمان خود، کاسپار داوید فریدریش و یوهان کریستیان دال، فاصله گرفته بود. با وجود آنکه این اثر همچنان گستردگی فریدریش و جنبش نقاشیای را دارد که دال به ویژه در مطالعاتاش از جستجو میکرد، رنگپردازی آن نمایشگر تاثیر جدید مکتب نقاشی دوسلدورف است. حتی اگر ارنست فردیناند اوهمه در گستردهی نقاشی منظره درسدن برای مثال نسبت به فریدریش، به دنبال لحظههای روایتی بیشتری بوده باشد و بخشی از راهحلهای موثری را در موقعیتهای نوری خود پیدا کرده باشد، همچنان وابستگی به سبک نقاشی تاریخی دوسلدورف قابل تشخیص است.
پ.ن. اما به دلیل دیگری امروز روز ویژهای است. تخفیف ۲۵ درصدی بر روی تمام دورههای آموزشی مجازی دیلیآرت را ادامه میدهیم. :)
پ.ن۲. کاسپر داوید فردریش استاد خلق فضاهای رمانتیک در آثارش بود (حتی گاهی به شکلی عجیب). ۶ نقاشی خاص او را کشف کنید!