در اوایل قرن بیستم میلادی، هنر نوظهور از ایالات متحده، مفاهیم هنر مدرن اروپایی را با منابع الهام از فرهنگ و مناظر متفاوت آمریکا درآمیخت. در این دوره، شمار بسیاری از هنرمندان آمریکایی تمرکز خود را به مسائل داخل کشور جلب کردند و در عمق شرایط اقلیمی، فرهنگ و جوامع متنوع این کشور فرو رفتند. هدف آنها ترویج دیدگاه متمایز آمریکایی برای هنر مدرن بود. در میان این هنرمندان آمریکایی، مارسدن هارتلی نیز جستجوی سوژهای بدیع در مناطق روستایی دورافتاده این کشور را آغاز کرد. در سال ۱۹۰۸ م.، به مزرعهای متروکه در نزدیکی لاول، مِین، نقل مکان کرد. مکانی که در آن مجموعهی ارزشمندی از نقاشیهای آزمایشی مناظر زمستانی، از جمله اثر چالهی یخی در مِین، را آغاز کرد. هارتلی در این آثار، در درجهی اول درگیر ثبت موشکافانهی جاینگاری (توپوگرافی) دقیق ساحل مِین نبود، بلکه سعی داشت تا جوهر خام این زمینهای طبیعی و متروکه را منتقل کند.
من عاشق آثار مارسدن هارتلی هستم که تنها سال پیش با او آشنا شدم. اگر شما هم از چنین کشفیاتی خوشتان میآید، لطفا به تقویمهای سال ۲۰۲۴ دیلیآرت نگاهی بیندازید که پر از شاهکارهای هنری بینظر و اغلب شگفتانگیزند!
پ.ن. مارسدن هارتلی هنرمند نوگرا (مدرنیست) پیشگامی بود که در اوج زندگی حرفهای از دنیای هنر طرد شد. میتوانید دربارهی داستان زندگی او بیشتر بخوانید.