ونسان ون گوگ
سلام در یکشنبه! امروز همکاری جدیدی را با موزه مورد علاقه‌مان، کرولر مولر، در اوترلو آغاز می‌کنیم. برای چهار هفته آینده ما شاهکارهای شگفت انگیزی را ارائه خواهیم کرد که توسط ونسان ون گوگ از مجموعه آنها خلق شده است (و آنها ون گوگ‌های شگفت انگیز زیادی دارند). لذت ببرید!
ون گوگ سروهای تیره را با شبح‌های شعله‌ورشان مشخص می‌کند، "از نظر خطوط و نسبت‌ها، مانند ابلیسک مصری. و رنگ سبز آن کیفیت برجسته‌ای دارد. لکه‌های تیره در منظره‌ای آفتاب‌گرفته است، اما یکی است. از جالب‌ترین نت‌های تاریک، سخت‌ترین نت‌هایی که دقیقاً کشیدنش را می‌توانم تصورش کنم.»
او این نقاشی را چنین توصیف می‌کند: «گروهی از آنها [سروها] در گوشه مزرعه گندم در یک روز تابستانی که میسترال در حال وزش است. […] پوشیده شده با رنگ آبی در حال حرکت در جریان های گردشی بزرگ هوا». یکی از آثار اوست که بیشترین تاثیر را دارد. درختان از ضربات فرفری و شعله مانند تشکیل شده‌اند و تمام پوشش گیاهی اطراف نیز مملو از زندگی است، گویی میسترال به شدت خشمگین است.
آلبرت اوریر منتقد در ژانویه ۱۸۹۰ مقاله ای پر از تمجید از کار ون گوگ را منتشر کرد. او نقاش را به عنوان یک رئالیست رویاپرداز که واقعیت را به شیوه‌ای بی نظیر به اراده خود خم کرده تحسین کرد. ون گوگ از این موضوع به طرز خوشایندی متعجب شد، حتی اگر احساس می‌کرد که اوریر به او ادای احترام زیادی کرده است. برای تشکر این سرو را با دو پیکر برای او فرستاد.
پ.ن. در دفترچه یادداشت خیره کننده ونسان ون گوگ ما سروهای دیگری را خواهید دید که توسط ون گوگ نقاشی شده اند. :) آن را در فروشگاه دیلی‌آرت بررسی کنید!
پ.ن.۲. مناظر ونسان ون گوگ به ما نگاهی اجمالی به حالات و شخصیت های او می‌دهد. رابطه ون گوگ با طبیعت هم زندگی و هم هنر او را مشخص کرد.