پالدِن لامو، «الههی باشکوه»، الههی خشمگین و حامی دالایی لاماهاست و تنها زن در میان هشت نگهبان قانون، ایزدان غضبناک که سوگند خوردهاند از آیین بودا محافظت کنند. او سوار بر قاطری از دریای خون عبور میکند؛ نمادی از سامسارا که چرخهی بیپایان مرگ و تولد دوباره است. او در دستی، چوبدستی و در دست دیگر، کاسهای از جمجمه دارد که با خون پر شده است. او این خون را به آمریتا، شهد جاودانگی، تبدیل میکند. موهایش مناسب با طبیعت خوفانگیزش سیخ شدهاند و پیکری در حال پیچوتاب را میان دندانهایش میفشارد.
دو همراه همیشگی او در کنارش دیده میشوند: سیمهاواکترا داکینی، الههای با سر شیر و خواهرش ماکاراواکترا داکینی، با سر تمساح.
بالای پالدن لامو، تسونگخاپا، بنیانگذار محبوب شاخهی گِلوگ در آیین بودایی تبت، قرار دارد. یامانتاکا، فاتح مرگ، نیز حاضر است. تجسم خشمگین مانجوشری، بودیسَتوای خرد، بر راه آزادگی (بودا شدن) گام مینهد اما رهایی نهایی خود را به تعویق میاندازد تا همهی موجودات را نیز به وارستگی برساند. او نقشی محوری در مراقبههای مکتب گلوگ دارد.
دوشنبهی خوشی داشته باشید!
پ.ن. پالدن لامو بیشک زنی بیپروا و نیرومند بود... درست مانند زنان هنرمند مجموعهی کارتپستال ما! آثار شگفتانگیز آنها را در فروشگاه دیلیآرت ببینید!
پ.ن۲. زیبایی هنر بودایی را در فرهنگهای گوناگون کشف کنید!