Thomas Eakins

Thomas Cowperthwait Eakins was een Amerikaanse realistische schilder, fotograaf, beeldhouwer en kunstopleider. Hij wordt algemeen beschouwd als een van de belangrijkste kunstenaars uit de Amerikaanse kunstgeschiedenis. Gedurende zijn hele loopbaan, vanaf het begin van de jaren 1870 tot zijn gezondheid zo'n 40 jaar later begon af te takelen, werkte Eakins nauwgezet naar de werkelijkheid, en koos hij als onderwerp de mensen uit zijn geboortestad Philadelphia. Hij schilderde enkele honderden portretten, meestal van vrienden, familieleden of prominente mensen uit de kunst, wetenschap, geneeskunde en geestelijkheid. In hun geheel geven de portretten een overzicht van het intellectuele leven in Philadelphia aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw; afzonderlijk zijn het indringende afbeeldingen van denkende mensen.

Daarnaast maakte Eakins een aantal grote schilderijen die het portret uit het atelier haalden en naar de kantoren, straten, parken, rivieren, arena's en in gebruik zijnde amfitheaters van zijn stad brachten. Deze actieve buitenlocaties stelden hem in staat om het onderwerp te schilderen dat hem het meest inspireerde: de naakte of licht geklede figuur in beweging. Daarbij kon hij de vormen van het lichaam in het volle zonlicht afbeelden, en beelden van de diepe ruimte creëren door gebruik te maken van zijn studies in perspectief. Eakins was ook zeer geïnteresseerd in de nieuwe technologieën van de bewegingsfotografie, een gebied waarin hij nu wordt gezien als een vernieuwer.

Niet minder belangrijk in Eakins' leven was zijn werk als leraar. Als docent was hij van grote invloed op de Amerikaanse kunst. De moeilijkheden die hij ondervond als kunstenaar die het portret en de figuur realistisch wilde schilderen, werden parallel aan en zelfs versterkt in zijn carrière als leraar, waar gedrags- en seksuele schandalen zijn succes bekortten en zijn reputatie beschadigden. Eakins was een controversieel figuur wiens werk tijdens zijn leven weinig officiële erkenning kreeg. Sinds zijn dood wordt hij door Amerikaanse kunsthistorici bejubeld als "de sterkste, meest diepgaande realist in de negentiende- en vroeg-twintigste-eeuwse Amerikaanse kunst".