De denker

De denker is een bronzen sculptuur van Auguste Rodin, gewoonlijk geplaatst op een stenen voetstuk. Het is een meer dan levensgrote zittende naakte man op een rots met zijn kin rustend op een hand, alsof hij in diepe gedachten is verzonken. Het wordt vaak gebruikt om de filosofie te symboliseren. Er bestaan zowat 28 afgietsels op ware grootte waarin de figuur ongeveer 186 cm hoog is, maar ze werden niet allemaal gemaakt tijdens Rodin's leven en onder zijn supervisie. Verder zijn er nog verschillende andere versies; velen in plaasteren uitvoering, studies en postume afgietsels, in verschillende groottes. Rodin bedacht de figuur in 1880 als onderdeel van een ander werk; de eerste van de bekende monumentale bronzen uitvoeringen kwam er pas in 1904.

Rodin noemde het beeld eerst De Dichter, De Denker en het was oorspronkelijk een figuur voor een grote opdracht, een versierde deuromlijsting De Poorten van de Hel waar hij aan begon in 1880. Rodin baseerde zich daarvoor op de"De Goddelijke komedie" van Dante en de meeste van de figuren in dat werk stellen  de karakters van het epische gedicht voor. De Denker stond groter dan de andere figuren in het midden van het werk bovenaan de deuromlijsting op ongeveer 70 cm hoogte. Een aantal critici geloofden dat het beeld oorspronkelijk Dante aan de poorten van de hel afbeeldde, die zijn groot dichtwerk overdacht. Toch kan je bedenkingen formuleren bij deze interpretatie. Ten eerste is de figuur naakt en Dante is in heel het gedicht altijd volledig aangekleed. Ten tweede komt de figuur op geen enkele manier overeen met Dante's ontaarde afbeelding. Het beeld is ongekleed want Rodin wou, in de traditie van Michelangelo, een heroïsch personage dat het intellect net als de poëzie verzinnebeeldt.