De Glimlach van de Kleurrijke Vleugels

De Glimlach van de Kleurrijke Vleugels uit 1953 is de eerste in een serie van soortgelijke impulsieve schilderijen. Enkele daarvan bevatten zelfs de handafdrukken van Miro - een smekend gebaar waarvoor hij zijn inspiratie haalde uit prehistorische grottekeningen zoals deze uit het Franse Lascaux. Het gebruik van materialen en gebaren werd een steeds belangrijkere factor in de werken van Miro. Voor Miro had de abstractie het doel om het mysterie van een fenomeen of een vorm te ontrafelen. Hij dwong de effectieve realiteit van zijn omgeving zich nog levendiger te openbaren in zijn schilderijen. Kubisme moedigde hem aan, maar zijn meest duidelijke doel lag daar verder vandaan. Hij voelde zich meer aangetrokken tot synthese dan tot analyse. De artiest zei eens: "Kunst reproduceert niet wat we zien, maar het doet ons zien."