Zussen van de kunstenaar aan het schaken

Sofonisba Anguissola was een Italiaanse renaissanceschilderes, geboren in Cremona in een adellijke, zij het vrij arme familie. Ze kreeg een goede algemene opleiding die ook de schone kunsten omvatte en haar leertijd bij plaatselijke schilders vormde een precedent om vrouwen te accepteren als studenten in de kunst. Als jonge vrouw reisde Anguissola naar Rome, waar ze werd voorgesteld aan Michelangelo, die onmiddellijk haar talent zag, en naar Milaan, waar ze de hertog van Alba schilderde. Elizabeth van Valois, de koningin van Filips II van Spanje, was een enthousiast amateurschilderes en in 1559 werd Anguissola aangeworven om naar Madrid te gaan als haar leermeester, met de rang van hofdame. Later werd zij officieel hofschilderes van de koning en paste zij haar stijl aan aan de meer formele vereisten van officiële portretten voor het Spaanse hof. Na de dood van de koningin hielp Filips om een adelijk huwelijk voor Sofonisba te regelen. Zij verhuisde naar Palermo en later naar Pisa en Genua, waar zij haar carrière als vooraanstaand portretschilderes voortzette, blijkbaar met de steun van haar beide echtgenoten. Ze werd drieënnegentig jaar oud werd. Haar meest kenmerkende en aantrekkelijke schilderijen zijn de portretten van haarzelf en haar familie, geschilderd voordat zij naar het Spaanse hof verhuisde. Met name haar kinderportretten zijn fris en goed geobserveerd. Vandaag presenteren wij een van Anguissola's beroemdste schilderijen, waarop jonge vrouwen zijn afgebeeld als intellectuelen. Vasarie zag dit schilderij zelfs hangen in het familiehuis van de kunstenaar in Cremona in 1566. Het schaakspel speelt zich af in een geïdealiseerd landschap dat meer lijkt op laat-middeleeuwse afbeeldingen van het spel, dan op de meer hedendaagse herbergtaferelen. Geheel links kijkt Lucia ons aan en houdt onze blik vast. Haar arm hangt over het schaakbord en ze heeft duidelijk veel ervaring in het spel. Ze heeft twee van Minerva's stukken uit het spel genomen. Haar tegenstander doet haar mond open en heft haar hand op alsof ze iets wil zeggen. Hun jongste zus, Europa, lacht vrolijk naar de schaakpartij en wordt zorgvuldig in het oog gehouden door een oude dienstmaagd uiterst rechts. De drie Anguissola vrouwen behoren tot een natuurlijke adel, die zichzelf kan vermaken; hun status wordt benadrukt door de rijke details op hun brokaten kleding en het mooie Turkse tapijt dat op hun tafel ligt.