Chuck Close
Er komt alweer een einde aan een jaar van hardnekkige gewoonten, we scheuren het laatste blad van de kalender kijken ernaar - en daar is het: het goede voornemen! Een immer verwacht voorbeeld van "hetzelfde, maar dan anders", waarschijnlijk het meest belachelijke doel van het jaar, maar toch niettemin een plan. Voor het komend jaar heb ik besloten realistisch te blijven: het type "vanaf dit jaar heb ik tot 2018 om te stoppen met roken" realisme... is dat te realistisch?
Chuck Close is een van de Photorealists die me helpt in mijn betoog. Voortgekomen uit de pop-art, dat ook veel gebruik maakte van fotografie, omarmt het fotorealisme de rauwe vastlegging van een foto en zet het zo realistisch als mogelijk om in een schilderij. Fotografie en schilderkunst zouden twee antagonistische entiteiten kunnen lijken, maar sinds de uitvinding van het eerste heeft het de werkwijze van kunstenaars beïnvloed en de manier waarop ze hun doeken benaderen. Sommigen betogen dat het de fotografie was, dat de impressionisten bevrijdde van de strakke grenzen van representatie, zodat ze de kleuren en vormen konden schilderen waar we zo van zijn gaan houden. Betekent dat dan, dat als ik te realistisch ben met mijn voornemens, ik niet zo inventief ben als de impressionisten waren en misschien op een minder kleurrijke manier in mijn nieuwe jaar terecht kom; of zou ik de zaken moeten zien zoals ze zijn: echt? Zeg het maar, als jij volgend jaar je portret zou kunnen laten shilderen, zou je het dan hyperrealistisch willen of meer met verzonnen trekken? Artur Deus Dionisio wenst je een geweldig Nieuwjaar - en de rest van de het DailyArt team eveneens, maar wacht tot morgen op onze officiële wensen:]