Levensvreugde

Henri Matisse werkte Levensvreugde af In 1906. Het wordt vaak zijn belangrijkste fauvistische werk genoemd. Het is een grootschalig schilderij dat een arcadisch landschap in briljante kleuren voorstelt, met woud, weidegrond, zee en lucht, en bevolkt wordt door naakte rustende en bewegende figuren. Zoals bij de eerste fauvistische werken worden kleuren hier gebruikt om emotie uit te drukken en zijn ze gekozen in functie van wat het canvas nodig heeft, ze geven de realiteit van de natuur niet weer. Het werk werd beïnvloed door ideëen ontleend aan Watteau en Poussin, door Japanse houtsneden, Persische miniaturen en 19de eeuwse afbeeldingen van harems. De scène bestaat uit onafhankelijke thema's, samengesteld om een complete compositie te vormen. Dit monumentale werk in verrassende kleuren kreeg gemengde kritieken op het Salon des Indépendants. Critici stelden alleen de nieuwe stijl vast - grote kleurvlakken en lineaire figuren, een duidelijke afkeuring van Paul Signac's bejubelde pointillisme.