Sint Joris te paard

Sint-Joris te paard was het laatste werk vóór Dürers plotselinge vertrek voor een tweede reis naar Venetië, om te ontsnappen aan de Grote Pest. Deze gravure was waarschijnlijk bijna voltooid; het jaartal 1505 was al in de plaat gegraveerd, hoewel het later werd gecorrigeerd tot 1508. De achtergrond is opzettelijk verkleind omwille van het contrast en elke aanduiding van een landschap is weggelaten. In deze gravure probeerde Dürer de monumentaliteit van zijn werk Het grote paard te combineren met de elegantie van een van zijn andere werken Het kleine paard. We zien de twee figuren, het paard en Sint Joris, van de achterkant en deze ongewone houding geeft zeer goed het gevoel weer van een  pauze voordat de heilige krijger voorwaarts stormt om het geloof te verdedigen. Deze scène werd ook gebruikt in het Ober-St.-Veit-altaarstuk, dat werd voltooid in Dürer's werkplaats tijdens zijn afwezigheid in Italië.