Ruiters op het strand

Paul Gauguin schilderdeRuiters op het strand aan de kust van Atuana, die hij kon zien vanuit zijn laatste geboortehuis. Dit werk doet denken aan Degas' schilderijen en is een voorbeeld van Gauguins bekwaamheid die hij tot het einde volhield, hoe ziek hij ook was. Hoewel de setting verschilt van Degas' elegante scènes van het circuit van Longchamps, zijn de ruimte, de isolatie van figuren, de helderheid van de contouren waardoor elk paard een gesloten vorm heeft, en het gevoel voor ritmische interval allemaal verwant aan de visie van de oudere meester. De omgang suggereert zowel het verleden als de toekomst. De penseelstreken van de lucht, zelfs de kleur ervan, verwijzen naar de impressionisten maar het roze van de voorgrond, dat van Gauguin is, wijst vooruit naar de Fauves. Behalve de Fauves volgen deze pasteltinten, de schaarste van de paarden en de symbolische steno van de twee ruiters rechtsboven Picasso, pas iets later gedaan.