Portret van Nini Lopez

De jonge vrouw uit Montmartre, ook wel onaardig Nini-Gueule-de-Raie of  “vissenkop” genoemd, is wordt getoond aan de zijde van de broer van de kunstenaar. Hoewel het kunstwerk meteen werd gekocht door de kunsthandelaar “le Père Martin”, had Renoir destijds, net als velen van zijn impressionistische vrienden, te maken met ernstige financiele problemen. In de lente van 1875, verhuisde hij naar een nieuw atelier aan de rue Cortot in Montmartre. De schilder hield van de bijna wilde tuin, waar Nini regelmatig voor hem poseerde. Ze stond bekend om haar serieuze en punctuele aard en zo werd de jonge vrouw van 1875 tot 1879 het favoriete model voor de kunstenaar en komt op ten minste veertien schilderijen voor. Dit kunstwerk, dat veel nadruk legt op de studie van het licht achter het model, werd zonder twijfel gemaakt bij een van de vensters die openden naar de tuin van het atelier aan de rue Cortot. Renoir streefde ernaar om de veranderende reflecties van het licht op de menselijke figuur over te brengen.  In 1877 leverde Renoir's talent als portretschilder hem prestigieuze opdrachten uit de gegoede burgerij op en Nini verdween uit zijn schilderijen. Ze was getrouwd met een derderangs acteur van het theater in Montmartre, tot groot verdriet van haar moeder en de kunstenaar, die haar beschermer was geworden. Beiden hadden ze hoop op een burgerlijk huwelijk voor haar. Maar tijdens de zes jaar dat zij poseerde voor de kunstenaar, belichaamde Nini het vrouwelijke ideaal van Renoir, gevuld met geluk en levensvreugde.