Isabella Grace

Deze tekst is ingezonden door lezer Erik, die de fotografie mist in Daily Art. Hopelijk houden jullie ervan (en van oude fotografie in Daily Art). Geniet!

Maak kennis met Clementina Elsphinstone Fleeming (vaak verkeerd gespeld als Fleming). Ze werd geboren op 1 juni 1822 als dochter van Charles Elphinstone Fleeming en Catalina Paulina Alessandro. Clemy, zoals ze werd genoemd, had het  moeilijk omdat ze slim was, slimme vrouwen werden geacht moeilijk te zijn. Ze trouwde met Cornwallis Maude, vierde burggraaf van Hawarden, en werd op die manier burggravin Hawarden. Het koppel was niet erg rijk tot ze de Hawarden landgoederen in Ierland en Schotland erfden. Rond 1857 kwam Clementina in contact met fotografie; in 1859 richtte ze haar eigen studio op in South Kensington, London. Daar maakte ze, tot haar dood in 1865, 800 foto's. Al die jaren was ze een Victoriaanse vrouw van aanzien, gekleed in crinoline en kant. Daarover droeg ze een fotografenjas. Stel je voor...

Op bijna al haar foto's staan haar kinderen. Omdat ze een vrouw was had ze niet veel mogelijkheden om haar huis te verlaten. Ze gebruikte één kamer, telkens dezelfde accessoires met hetzelfde licht en dezelfde spiegel. Foto na foto. Geen enkel negatief is bewaard maar in 1939 gaf haar kleindochter Clementina Tottenham 775 afdrukken aan het Vicoria en Albert Museum. Alle foto's waren gescheurd, misschien omdat de albums te veel plaats innamen bij een verhuis. Er zijn geen afdrukken bewaard waar Clemy zelf op staat. Ze was fotografe, geen onderwerp. (Voor mij was het speciaal om in deze moderne tijden een echo van dit werk te ontdekken in de fotografie van Francesca Woodman. Zij gebruikte ook interieurs en vreemde poses met spiegels en behangpapier als decor. Zij was wel model in haar foto's. Jammer genoeg benam ze zichzelf het leven in 1981)

Deze foto is van Isabelle Grace, een dochter van Clemy, in de voorkamer op de eerste verdieping in Kensington Gardens, met de spiegel. We zien vaak dit soort dubbelbeeld. Het is een beeld van de rug, de crinoline is onder het kleed weg gehaald waardoor je nog meer de indruk hebt dat het kleed een zware draperie is. Haar hoed hangt aan een kapstok links, ze laat haar lange haren zien die ze met de rechterhand wat opsteekt.  De reflectie in de spiegel is het andere beeld. Haar gezich en linkerarm zijn zichtbaar. Het licht komt van rechts en valt op haar gezicht. We zien haar profiel dat een mooi contrast vormt met de overvloed aan stof van haar kleed. Haar lichaam wordt tweemaal gekadreerd: door het gordijn links en rechts, en door de spiegel. Op die manier krijgen we twee beelden in één.

Clemy behoorde tot de elite van haar land, ik had haar dus nooit kunnen ontmoeten. Maar welke interessante gesprekken hadden we (misschien) kunnen hebben! (Droom maar Erik...)