John Singer Sargent
Sargent was opgeleid om een oude meester te zijn. De stijl van de oude meester werkt van halftonen terug naar donker en voorwaards naar lichten waardoor deze, tegen de sombere tonen van het doek, een diamantachtige luminescentie krijgen. Denk bijvoorbeeld aan Rembrandt; in wiens schilderijen een metafysisch briljant licht de duisternis als een zwaard doorklieft en tegelijkertijd de vormen met zo'n glans bekleedt dat het lijkt alsof ze door een heilige tussenkomst zijn verlost en met genade zijn aangeraakt. Elk doek vertolkt een metafoor van verlossing van schaduw naar licht. Het is alsof het bijbelse moment waarop de duisternis werd opgeheven van het gezicht van de wateren op wonderbaarlijke wijze werd nagespeeld in elke bijbelse scène die Rembrandt schilderde. Zelfs wereldlijke scènes krijgen een soort bijbelse intensiteit.
Hetzelfde verbazingwekkende licht tekent bijzondere vormen af tegen de omringende duisternis in het schilderij van Velázquez, en het was vooral Velázquez aan wie Sargent, evenals de andere leerlingen in het atelier van de modieuze portrettist Carolus-Duran, werd aangemoedigd zich te spiegelen. Het meisje op de voorgrond van dit schilderij is het nichtje van de kunstenaar, Rose Marie Ormond, dochter van mevrouw Francis Ormond en later echtgenote van Robert Michel. Zij komt samen met haar zus, Reine Ormond (mevrouw Hugo Pitman), voor op een ander schilderij, "De Beek", waarop zij gekleed zijn in oosterse kledij. De plaats van beide schilderijen is bijna identiek: een bergbeek bij de Chalets de Purtud, in de buurt van Courmayeur, Val d'Aosta - net ten zuidwesten van de Mont Blanc en op bijna 1524 ft. boven de zeespiegel.
Heb een goede en rustige maandag!