Ivan Choultsé
Het schilderij van vandaag is voorgesteld door een van onze gebruikers. Weet dat je altijd een schilderij of kunstenaar kan insturen - stuur me een berichtje op [email protected] :).
Ivan Fedorovich Choultsé was een Russische schilder die realistische landschappen schilderde en uitblonk in de weergave van winterlandschappen. Hij was populair bij leden van de familie van tsaar Nicolaas II. Het waren echter moeilijke tijden in Rusland, en na de revolutie van 1917 en de troonsafstand van de tsaar verliet Choultsé Rusland en reisde naar Europa. Dit komt waarschijnlijk door zijn band met de tsaar, maar ook doordat het artistieke klimaat in Rusland in deze periode moeilijk was.
Choultsé reisde naar de Middellandse Zee en schilderde veel zomerlandschappen, maar het was zijn verblijf in Zwitserland dat de ontwikkeling van de kunstenaar beïnvloedde. Of het nu was omdat het besneeuwde Zwitserse landschap hem aan zijn geboorteland Rusland deed denken of omdat hij gewoon verliefd werd op de monumentale vergezichten van Engadin en St. Moritz, Choultsé werd diep getroffen door wat hij daar zag. Hij concentreerde zijn inspanningen op het bestuderen van de effecten van licht op de natuur en ontwikkelde zijn bekendste thema's van glorieuze met sneeuw gevulde landschappen die sprankelend en levendig zijn.
Uiteindelijk vestigde hij zich in Parijs en nam Choultsé de Franse transcriptie van zijn naam over. Hij begon zijn werk te exposeren in de Salon des Artistes Français in 1923 en hij had een zeer succesvolle eenmansshow in de Galleries Gerald Freres. Er volgden tentoonstellingen in Londen en New York en een artikel in The Times vatte de prestatie van de kunstenaar samen door de citaat: “je moet het zien om het te geloven.” Ivan Choultsé keerde nooit terug naar Rusland, hoewel zijn werk daar tijdens zijn leven altijd werd erkend en nadien actief werd gezocht.
Hij schilderde spectaculaire sneeuwtaferelen waarin het licht van achter het canvas lijkt te komen en gloeien. De critici minachtten deze foto's als fotografisch en noemden ze niet-kunst, maar zoals kunsthandelaar G. Blair Laing opmerkte, wordt deze stijl van schilderen tegenwoordig "magisch realisme" genoemd en wordt deze stijl zeer bewonderd.