Vissershutje

Harald Oskar Sohlberg was een Noorse neo-romantische schilder, vooral bekend om zijn afbeeldingen van de bergen van Rondane en het stadje Røros. Sohlberg schreef dat zijn vorm onbewust voortkwam uit zijn eerste bewustwordingen van het landschap. Het verschil in textuur tussen de lucht en de aarde gaf hem het gevoel dat hij op een zware en stevige planeet stond, waar hij naar de eindeloze ruimte keek. Hij schreef de simpele vormen en sterke lijnen in zijn afbeeldingen toe aan deze eerste bewustwording van het landschap. Het vertrekpunt was de persoonlijke ervaring. De ervaring die de kunstenaar dus bij het onderwerp had ging vooraf aan het schilderij zelf. Hij was ingenomen door zijn emotionele reactie op het concrete lokale landschap dat hem omringde. De plek was beladen met betekenis. De functie van de lijnen in schilderijen was volgens hem om gevoelens te uiten. Het kon eenzaam zijn, down to earth, of melancholisch. Het kon eigenzinnig zijn of doortastend, als dat nodig was. Ze moeten ontwikkeld worden in overeenstemming met de aard van het onderwerp en de dialoog van de kunstenaar met de natuur. Omdat deze afbeelding gebonden was aan een waargenomen realiteit betoonde Sohlberg eer aan de realiteit door het naturalistisch weer te geven. Maar zijn blik bevatte de erfenis van afbeeldingsformules die de natuur transformeerden en aanpasten. Hij was een kunstenaar die zelden een lijn op een doek zette voordat het beeld dat hij wilde neerzetten kristalhelder in zijn inbeelding zat. Als een kunstenaar was hij een vervangend kijker. Wat hem interesseerde was zijn eigen ervaring en interpretatie, onafhankelijk van hoe naturalistisch zijn afbeeldingen leken te zijn. Dit schilderij is voorgesteld door een van onze gebruikers.