Suprematisme

Als een van de grootste kunstenaars van de Russische avant-garde, exposeerde Kazimir Malevich in 1915 40 schilderijen op de 'Laatste futuristische tentoonstelling van de schilderkunst: 0-10' in Sint Petersburg. Deze schilderijen bestonden uit meetkundige vormen, waaronder rechthoeken, cirkels en kruisen, in zwart geschilderd op wit doek, in een stijl die Malevich suprematisme noemde. Malevich en zijn volgelingen presenteerden een manier van schilderen die zich bezig hield met niet-zichtbare abstracte verschijnselen, zoals massa, beweging en de energie en krachten van het universum. Daarbij zagen ze volledig af van het afbeelden van objecten en verschijnselen die in de natuurlijke omgeving met het oog zichtbaar waren.

Suprematisme heeft een eenvoudige en dynamische compositie met een verdwijnpunt boven in het schilderij en een schitterend totaal evenwicht die zijn geheimzinnige aantrekkingskracht nog steeds uitoefent op de hedendaagse beschouwer. Het suprematisme werd zeer invloedrijk in Rusland na de revolutie van 1917. Maar met het aan de macht komen van Jozef Stalin, zou het suprematisme al gauw onder vuur komen te liggen van de Russische communistische partij. Dit leidde tot een abrupt einde van de beweging. Maar Malevichs theorie over de abstracte schilderkunst zou een sterke invloed blijven hebben op de 20e-eeuwse kunst.