Zeepbellen

Chardin was zijn hele professionele leven lang lid van de Académie Royale de Peinture et de Sculpture. Toch heeft hij niet aan de Académie gestudeerd en hij had weinig of geen traditionele academische opleiding in het tekenen naar model. Hij maakte geen voorstudies voor zijn doeken, maar volgens zijn tijdgenoten werkte hij langzaam en intensief aan zijn schilderijen. Op zijn vroege stillevens zien we voornamelijk levenloze voorwerpen: groenten en fruit, dood wild, jachtgerei, serviesgoed en keukengerei.

De kunsthandelaar en verzamelaar Pierre-Jean Mariette merkt ongeveer vijftien jaar na het ontstaan van dit werk op dat Chardins eerste figuratieve schilderij een hoofd voorstelt van een jongeman die bellen blaast en dat het naar model is geschilderd. Het kan best zijn dat Chardin zich bij de keuze van zijn onderwerp heeft laten beïnvloeden door de achttiende-eeuwse Franse smaak voor Nederlandse kunst uit de zeventiende eeuw, waarin we vaak zeepbellen en andere suggesties van sterfelijkheid zien. In 1739 stelde Chardin een versie van Zeepbellen tentoon op de Parijse Salon, maar we kunnen niet met zekerheid zeggen of dat de versie was die we hier vandaag presenteren.

Blijf in contact en volg ons op de sociale media! Op Twitter @DailyArtApp, Facebook @DailyArtApp, en Instagram @dailyart_official.

We zien je daar :)