Symche Trachter
Dit schilderij hebben we te danken aan het Joods Historisch Instituut in Warschau. Dankuwel!
Waarschijnlijk schilderde Trachter dit charmante landschap na zijn terugkeer van Parijs in 1929. Op zijn kenmerkende manier schilderde de artiest de gebouwen van het kleine stadje die naadloos in het platteland passen. De schuine huizen lijken bijna in elkaar te storten. Sommige huizen zitten verstopt achter de heuvels en anderen zijn volledig zichtbaar. Centraal staat het huisje in gebroken wit met de veranda. Twee figuren keren terug naar het huis, maar Trachter gebruikt niet meer dan enkele penseelstreken om hun vorm te weergeven. De blauwe luiken steken af tegen de witte muren.
Aan de linkerkant zien we een bruin huis. De kleurnuance van dit huisje bestaat uit een combinatie van meerdere kleurvlakken. Deze techniek gebruikte Trachter ook voor andere delen van het kunstwerk. De donkergroene struiken en bomen en het donkergroen gras lijken de huizen te overheersen en het bovenste deel van het schilderij bestaat uit wolken.
Trachter gebruikt de impastotechniek - waarbij je schildert met dikke lagen verf -, vooral voor de aarde op de grond, de bomen en de lucht. Het licht wordt weerkaatst in de penseelstreken en brengt zo het schilderij tot leven. Het ietwat banale thema wordt heel dynamisch door de huizen scheef te schilderen en de impastotechniek te gebruik. Op dit vlak is hij vergelijkbaar met een andere Joodse schilder, Chaim Soutine, van wie hij misschien kunstwerken heeft gezien in Parijs. Je kunt op delet.jhi.pl. dit schilderij en andere werken van Trachter bekijken.
P.S. Hier kun je meer lezen over Chaim Soutine en zijn New York tentoonstelling .