De laatste druppel (De vrolijke ridder)

Het kostuum dat de staande figuur over zijn kleding draagt suggereert dat het tafereel zich afspeelt op vastenavond (Shrove Tuesday of Mardi Gras), de vooravond van het vasten wanneer er vaak ruim werd gegeten en gedronken in voorbereiding op het vasten en onthouding. Dit schilderij speculeert over de gevolgen van zulke overmatigheid. In hun losbandige staat negeren de vrolijke ridder en zijn compagnon de dreigende aanwezigheid van het skelet, dat een onheilspellende zandloper in de ene benige hand draagt en een schedel in de andere.

Het tafereel toont een gebruikelijk vanitas-thema met een omgekeerde pul en een rokende pijp om aan te geven dat de festiviteiten voorbij zijn. Het skelet houdt een zandloper op om te benadrukken dat de tijd op begint te raken voor het feest, maar ook voor de levens van de aanwezigen. Een bijbehorend schilderij, het Vrolijk gezelschap, dient aan te tonen dat echt geluk gevonden wordt in gematigdheid.

PS Fan van skeletten in kunst? Lees dan over dansen met skeletten (Danse Macabre).