Findelkind

Gabriel von Max (1840-1915) was een Oostenrijkse schilder die zijn opleiding begon in Praag aan de Academie voor Schone Kunsten, waar hij parapsychologie, darwinisme en Aziatische filosofie studeerde. Van 1863 tot 1867 studeerde hij schilderkunst aan de Kunstacademie van München onder begeleiding van Karl Theodor von Piloty.

Gedreven door zijn studie van het darwinisme, deelde Max zijn woning buiten München met een groep apen die deel uitmaakten van zijn huisgezin. Vaak waren zij het onderwerp van zijn schilderijen. Andere gebruikelijke thema's in zijn werk waren liefde, religie, dood en het hiernamaals.

In dit schilderij, Findelkind, ruilt hij het onderwerp van de primaten in voor een meer menselijke relatie tussen een pasgeborene en een non. Findelkind betekent vondeling, een woord dat wordt gebruikt om een baby aan te duiden die kort na de geboorte door de moeder wordt achtergelaten. In dit schilderij neemt Max afstand van het donkere palet van de Piloty school en gebruikt hij een gedempter palet met minder, maar wel levendigere kleuren. Het resultaat is een verbijsterend beeld van een verlaten baby die zich vastklampt aan de non die probeert de pasgeborene enige troost te bieden. Dit alles benadrukt de thema's liefde en religie van Max.

- Heidi Werber

PS De kleine pasgeborene in dit schilderij is lief en kwetsbaar ... Hier vind je schattige baby's in de kunst, van Rubens tot Cassatt <3