Rembrandt Van Rijn
Rembrandt Harmenszoon van Rijn (1606-1669), meestal kortweg Rembrandt genoemd, was een Nederlandse schilder, graficus en tekenaar. Hij werd op 15 juli 1606 in Leiden geboren als het op een na jongste kind van Harmen Gerritszoon van Rijn (1567/68-1630) en Neeltgen Willemsdochter Van Zuytbrouck (ca 1569-1640). Zijn vader was molenaar, zijn moeder was de dochter van een welgestelde bakker. Het geboortehuis van Rembrandt stond aan de Weddesteeg 25, tegenover de niet langer bestaande molen De Rijn, waarvan zijn vader molenaar en eigenaar was. Rembrandt ging naar de plaatselijke Latijnse school. In 1620 werd hij, op 14-jarige leeftijd, ingeschreven aan de universiteit van Leiden als letterenstudent. Mogelijk heeft Rembrandt daar een grondige kennis van bijbelse en mythologische verhalen opgedaan. Waarschijnlijk vanaf 1622 ging hij in de leer bij de Leidse schilder Jacob van Swanenburg, gevolgd door een leertijd bij Pieter Lastman (Amsterdam).
Rond 1625 zette Rembrandt in Leiden zijn atelier op. Zijn vroegste schilderijen laten een sterke invloed zien van Pieter Lastman. Van 1631 tot 1635 maakte Rembrandt in het atelier van de kunsthandelaar Hendrick Uylenburg een groot aantal portretten van belangrijke, welgestelde Amsterdammers. In 1634 trouwde hij met Saskia Uylenburg, een nicht van Hendrick Uylenburg. Na een tijdlang in huurwoningen te hebben gewoond en gewerkt, kocht Rembrandt, als succesvol kunstenaar, in 1639 voor de destijds enorme som van 13.000 gulden een statig huis. Dat huis is nu een museum, Het Rembrandthuis aan de Jodenbreestraat in Amsterdam. Hun eerste drie kinderen stiertven voordat zij een maand oud waren. Alleen hun vierde kind, Titus (1641-1668), bereikte de volwassen leeftijd. In 1642 voltooide hij zijn grote schuttersstuk, dat later de naam Nachtwacht zou krijgen. Zijn vrouw, Saskia, overleed in 1642. Na een ongelukkig verlopen affaire met Geertje Dircks, Titus' voedster na Saskia's dood, kreeg jij een relatie met Hendrickje Stoffels. Aanvankelijk was ze zijn huishoudster. Wegens een bepaling in Saskia's testament, kon hij niet met haar trouwen, maar het paar bleef ongehuwd samenwonen tot haar overlijden in 1663.
Vanaf 1650 kwam Rembrandt door diverse oorzaken steeds verder in financiële problemen en in 1656 was hij gedwongen zijn faillisement aan te vragen. Zijn huis en inboedel werden op een veiling verkocht, waarna hij een kleine huurwoning moest betrekken aan wat tegenwoordig de Rozengracht heet. Hoewel Rembrandts reputatie was beschadigd en hij minder opdrachten ontving van de Amsterdamse elite, bleef hij nog steeds populair. Om te vermijden dat zijn schuldeisers beslag konden leggen op de opbrengsten van zijn werk, begonnen Hendrickje en Titus een kunsthandel, met Rembrandt als werknemer. Hij werd betaald in natura: kost en inwoning. Rembrandt stierf op 4 october 1669 en werd begraven in een graf in de Westerkerk.
Rembrandt was een productieve en veelzijdige kunstenaar die drie verschillende media beheerste. Algemeen wordt hij gezien als een van de allergrootste beeldende kunstenaars uit de kunstgeschiedenis en de belangrijkste Nederlandse kunstenaar ooit. Anders dan de meeste Nederlandse 17e-eeuwse meesters, zien we in het werk van Rembrandt een breed scala aan onderwerpen. Van portretten, zelfportretten tot landschappen, genrestukken, allegorische en historische taferelen, bijbelse en mythologische thema's en ook dierstudies. Hij leverde zijn bijdrage aan de kunst in de Nederlandse Gouden Eeuw, een tijd die werd gekenmerkt door grote rijkdom en culturele prestaties. Het was een periode waarin de Nederlandse schilderkunst, die in veel opzichten sterk verschilde van de stijl van de barok die in Europa gemeengoed was, uiterst productief en vernieuwend was. Onder invloed hiervan ontstonden belangrijke nieuwe genres in de schilderkunst.
Rembrandt reisde nooit naar het buitenland, maar hij werd wel sterk beïnvloed door het werk van de oude Italiaanse meesters en Nederlandse schilders die in Italie hadden gestudeerd, zoals Pieter Lastman, de Utrechtse caravaggisten en de Vlaamse barokschilder Peter Paul Rubens. Nadat hij op jonge leeftijd successen had geboekt als portretschilder, werden zijn latere jaren gekenmerkt door persoonlijke tragedies en financiële tegenslag. Toch waren zijn etsen en schilderijen zijn leven lang geliefd en bleef zijn faam als als kunstenaar onaangetast. Twintig jaar lang leidde hij veel belangrijke Nederlandse schilders op.
Rembrandts grootste creatieve successen waren zijn portretten van tijdgenoten, zelfportretten en zijn schilderijen van bijbelse taferelen. Zijn zelfportretten vormen een unieke, intieme biografie, waarin de kunstenaar zichzelf zonder ijdelheid en uiterst oprecht in ogenschouw nam. Gedurende zijn loopbaan vestigde hij zijn naam als de beste etser aller tijden. Een reputatie die sindsdien onaangestast is gebleven. Gedurende zijn leven verlieten maar weinig schilderijen van hem de Republiek der Nederlanden, maar zijn prenten vonden hun weg door heel Europa. Aanvankelijk was zijn internationale faam uitsluitend daarop gebaseerd.
In zijn schilderijen en prenten toonde hij zijn kennis van de klassieke iconografie, die hij zodanig vorm gaf dat deze paste binnen zijn eigen ervaring. Op die manier werd de afbeelding van een bijbels tafereel gebaseerd op Rembrandts kennis van die bepaalde tekst, zijn interpretatie van de klassieke compositie en observatie van de Amsterdamse joodse bevolking. Vanwege zijn empathie voor de menselijke aard, heeft men hem een van de grote profeten van de menselijke beschaving genoemd.