Edgar Degas
Zijn leven lang bestudeerde Edgar Degas de lichamen die onder de kleding schuil gingen, voordat hij ze gekleed wilde schilderen. De vrouwen die hij schilderde zijn vaak niet bijzonder elegant. En ze zijn net zo verlegen als in hun dagelijks leven. Meestal staan ze met hun rug naar de toeschouwer gedraaid, waardoor hun gezicht, hun identiteit, mysterieus en verborgen blijft.
Zijn belangstelling voor het tafereel waarin een naakt persoon zich in het water begeeft dateert uit zijn studententijd, toen hij een kopie maakte van een gravure van Marcantonio Raimondi, naar Michelangelo, waarop een man zich een weg baant door de rivier.
Dit is een van de zeven pastels waarin Degas zich waagde aan een moderne versie van dit thema. De vrouw die, haar armen en benen onzeker gespreid, in een zinken badkuip stapt, toont op krachtige wijze een combinatie van fysieke onhandigheid en sensualiteit die kenmerkend is voor de wijze waarop de kunstenaar baders afbeeldt.