Tegen 1913 had de vrijheid en spontaniteit van Henri Matisse’ vroege fauvistische composities plaatsgemaakt voor een meer gestructureerde benadering, beïnvloed door het kubisme. Deze verschuiving is duidelijk zichtbaar op het doek dat we vandaag tonen, waarin een ogenschijnlijk eenvoudig stilleven—een schaal appels op een voetstuktafeltje, geplaatst voor een gordijn of een lamellendeur—een opvallende kracht en aanwezigheid krijgt door de beheerste geometrie en frontale compositie. De zwierige kromming van het tafelblad en de gestileerde, afgeplatte vorm van de poten verankeren het werk in een strak uitgebalanceerd, symmetrisch ontwerp. Toch blijft Matisse’s poëtisch kleurgebruik centraal staan. De appels, stralend in hun levendige tinten, lijken van binnenuit te gloeien in de felgele schaal.
PS Hier is Henri Matisse in 10 schilderijen! Ken jij al deze werken?
PPS Henri Matisse is (natuurlijk) opgenomen in onze nieuwste ansichtkaartenset. Kun jij raden welk werk het is?