Dziewczynka z chryzantemami

To przepiękne dzieło sztuki zostało zaprezentowane w 1896 roku w Berlinie na Internationale Kunstausstellung i na Sommersalon w Wiedniu, gdzie dostrzegł je William Ritter, krytyk z paryskiego „Gazette des Beaux Arts”. Jest to jeden z najsłynniejszych i najbardziej znanych obrazów Olgi Boznańskiej, będący przedmiotem wielu, nierzadko sprzecznych lub kontrowersyjnych, interpretacji. Obraz powstał w 1894 roku w Monachium i jest uznawany za najwspanialsze dzieło Olgi Boznańskiej. Jest feerią barw w wykonaniu artystki ograniczonej do subtelnych odcieni srebra i szarości w formie delikatnych pociągnięć pędzla. Przedstawiając dziewczynkę na tle neutralnej, szaro-białej ściany, artystka stworzyła nowy typ portretu dziecięcego, zrywający z ówczesną konwencją przedstawiania dzieci w strojach wyjściowych w eleganckich i stylowych wnętrzach. Stojąca samotnie dziewczynka wydaje się nad wiek dojrzała, ubrana w skromną szarą sukienkę, z jasnymi chryzantemami w złączonych dłoniach. Przyciąga uwagę chorobliwie bladą twarzą i wielkimi oczami, ich niezwykłą czernią i gorączkowym blaskiem. Portret budzi nastrój zadumy, smutku, tajemnicy i porozumienia, podobny do atmosfery wierszy Maurice’a Maeterlincka, którego Boznańska znała i ceniła. Muzeum Narodowe w Krakowie zorganizowało wystawę prac Olgi Boznańskiej (1865-1940), najznamienitszej polskiej malarki przełomu XIX i XX wieku. Wystawa została otwarta w ostatni weekend i prezentuje około 170 najważniejszych i najsłynniejszych prac artystki, wypożyczonych z muzeów i prywatnych kolekcji w Polsce.