Moa

Wiem, że często prezentujemy Schiele'a, ale po prostu nie mogłam się oprzeć temu pięknemu obrazowi stworzonemu z użyciem gwaszu (farby wodnej z domieszką kredy - przyp. tłum.). Przedstawiona kobieta to tancerka Moa Mandu. Była ikoną kultury wiedeńskiej na przełomie wieków i często pozowała dla Shiele'a. Ze swoim życiowym partnerem Erwinem Osenem, aktorem i mimem, który był także jednym z bliskich przyjaciół Egona Schiele'a, dzieliła fascynację ekspresją cielesną oraz dramatycznymi zniekształceniami mimiki twarzy i gestów w sztuce.

Schiele uznał ekstrawagancki duet za zachwycający. Chociaż był przede wszystkim artystą linearnym, Schiele zainspirował się śmiałym stylem Mandu, aby stworzyć niektóre ze swoich najwybitniejszych dzieł. Kiedy Osen - oburzający i towarzyski artysta kabaretowy - pozował dla Schiele'a, artyście musiało wydawać się, jakoby jego własne skrywane, intensywne emocje znalazły zewnętrzną formę. W późniejszych pracach (często autoportretach) miał używać słownika ruchu, którego nauczył się od mima.

Ten obraz jest jednym z najbardziej artystycznych portretów przedstawiających Mandu, a także jednym z tych, które są najbardziej doskonałe pod względem kompozycji i użycia koloru. Ozdobna architektura stroju modelki w połączeniu z jej bardzo naturalistyczną twarzą nawiązuje do inspiracji Schiele'a, Gustava Klimta. A jeśli chodzi o przyjaciół, Schiele, Mandu i Osena, ich dekadenckie zachowania były legendarne - w pewnym momencie zgorszyli mieszkańców Krumau do tego stopnia, że ​​Schiele musiał porzucić swoje studio ulokowane w tym mieście w 1911 roku zaledwie po kilku miesiącach!