Październik

Co najbardziej uderzające w tym obrazie, to ostry kontrast między ciemnymi tonami eleganckiego ubioru młodej kobiety i wspaniałą mozaiką złotych liści w tle. Falisty wzór dużych liści opadających z drzew powtarza się w spływających kaskadą fałdach sukni, co sprawia, że obraz tchnie energią. Uwagę widza przykuwa też poza kobiety. Pochylona w przód, z uniesioną stopą, wyraźnie gdzieś spiesząca, kobieta odwraca się, jakby zawołana po imieniu, w kierunku widza. 

Modelką była Kathleen Newton, młoda rozwódka i ukochana francuskiego artysty, Jacquesa (Jamesa) Tissot. Tissot zaczął malować scenki rodzajowe z życia modnie ubranych kobiet z paryskiego towarzystwa i kontynuował w tym odnoszącym sukces gatunku po przeprowadzce do Londynu w 1871 roku, po upadku Komuny Paryskiej. Został zaproszony przez Degasa do dołączenia do grupy artystów, którzy stali się znani jako impresjoniści, jednak odmówił. Podobnie jak impresjoniści, malował sceny z życia codziennego, jednak jego prace były bardzo szczegółowe i dokładne. Był zafascynowany kobiecością, wraz ze wszystkimi jej „akcesoriami”. Choć pogardzane przez krytyków za przedstawianie nuworyszy, jego portrety spotkały się z wysokim popytem, a sam Tissot dorobił się znacznego majątku i sam stał się częścią klasy wyższej. Tissot poznał Newton, gdy ta miała zaledwie 22 lata. Została jego muzą, ale ich romans był raczej krótkotrwały, ponieważ zmarła na gruźlicę w wieku 28 lat. 

Krótko po śmierci Newton, Tissot doznał duchowego przebudzenia i poświęcił resztę kariery artystycznej na tworzeniu scen biblijnych. Podjął dwie wyprawy do Ziemi Świętej, by poznać ten region i jego ludzi, tak aby wiernie odtworzyć na obrazach krajobrazy, architekturę i stroje. Jego seria 350 akwareli przedstawiających życie Chrystusa zyskała duże krytyczne uznanie. Tissot pracował nad serią ze Starego Testamentu, kiedy zmarł w 1902 roku w wieku 65 lat.
~ Martina