Jacopo da Pontormo
Jacopo da Pontormo był włoskim malarzem manieryzmu i portrecistą ze szkoły florenckiej. W jego pracach widać wyraźne odejście stylistyczne od spokojnej, regularnej perspektywy, która charakteryzowała sztukę florenckiego renesansu. Jest znany z przedstawiania splecionych pozycji, połączonych z niejednoznaczną perspektywą; jego postacie często unoszą się w nieokreślonym otoczeniu, nie przejmując się siłami grawitacji.
Zdjęcie z krzyża to pala przedstawiająca zdjęcie Chrystusa z krzyża. Powszechnie uważa się, że jest to arcydzieło wśród zachowanych dzieł artysty. I jest BARDZO RÓŻOWE.
Obraz przedstawia żałobników, którzy zdają się wirować w tańcu. Zajmują spłaszczoną przestrzeń, przypominając grupę rzeźb o wyraźnie odcinających się od siebie kolorach. Kompozycja stopniowo koncentruje się na bezwładnej postaci Jezusa, na lewo od środka obrazu. Postacie, które opuszczają Chrystusa ku ziemi, zdają się wzywać nas na pomoc w udźwignięciu jego ciała (a więc i wagi grzechu, który Chrystus na siebie wziął), ale i ciężaru ich rozpaczy. Nie widać żadnego krzyża; zdaje się również, że cały świat materialny prawie całkiem zniknął: jedynie dzięki samotnej chmurce i zacienionemu skrawkowi ziemi, na którym kłębi się tkanina, żałobnicy mają niebo i grunt. Chociaż niebo i ziemia straciły kolor, żałobników to nie spotkało; bladego, bezwładnego Chrystusa otacza mnóstwo jaskrawego różu i błękitu.
Podobno postać na prawym skraju obrazu to sam Pontormo; ale ostatecznie najbardziej autentyczna i ekspresyjna jest postać przykucniętego z przodu mężczyzny, którego wyraz twarzy łączy w sobie przytłoczenie ciężarem ciała i ciężarem żalu.
O ten obraz prosiła Elina z Finlandii. :)