Sztuka, jak twierdził Paul Cézanne, jest "harmonią istniejącą równolegle do natury", a nie imitacją natury. Koncentrując się na strukturze i kompozycji swoich prac, uznał, że artysta nie jest zobowiązany do uwieczniania prawdziwych obiektów w prawdziwej przestrzeni.
Charakterystyczną cechą Kosza z jabłkami jest jego zaburzona perspektywa. Dzieło określa się jako zrównoważoną kompozycję niezrównoważonych części; lekko przekrzywiona butelka, nachylony kosz i zniekształcone linie ciastek wtapiają się w linie obrusu. Dodatkowo prawa strona blatu stołu nie jest w tej samej płaszczyźnie co lewa, tak jakby obraz pokazany był jednocześnie z dwóch perspektyw.
Obrazy takie jak ten przyczyniły się do utworzenia połączenia pomiędzy impresjonizmem a kubizmem.
Kosz z jabłkami jest jednym z niewielu podpisanych dzieł Cézanne'a; obraz został pokazany na ważnej wystawie, w której artysta wziął udział za namową paryskiego marszanda Ambroise Vollarda w 1895 r. Ponieważ Cézanne spędził większość swojej kariery, malując w izolacji w swojej ojczystej Prowansji, była to pierwsza od prawie dwudziestu lat okazja, aby publiczność poznała prace artysty, którego teraz określa się mianem ojca współczesnego malarstwa.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o martwej naturze Cézanne'a, przeczytaj artykuł All We Know About Cezanne’s Fruits.