Karuzela

Ten obraz został namalowany w momencie kulminacyjnym pierwszej wojny światowej, co zdaje się też być jego tematem. Mężczyźni i kobiety, zatrzymani w sztywnych pozach, z ustami krzyczącymi w niemym chórze, sprawiają wrażenie schwytanych w pułapkę wiecznie kręcącej się karuzeli. Gertler odmówił służby wojskowej ze względu na swoje przekonania. Od zimy 1914-1915 r. mieszkał blisko londyńskiego Hampstead Heath i mógł inspirować się organizowanym tam każdego roku wesołym miasteczkiem dla rannych żołnierzy. W liście napisanym 15 września 1915 r. do Zoe Akins, pisarz D.H. Lawrence opisuje to coroczne wydarzenie tak: "Jest dzisiaj wesołe miasteczko zorganizowane dla rannych żołnierzy, i całe ich tu miriady, w jasnych niebieskich mundurach i czerwonych szalikach, jest muzyka i huśtawki, i cała ta awanturnicza zabawa. Jakie to dziwne". Zarówno kolory, jak i spostrzeżenie pisarza odnośnie nietypowego kontrastu pomiędzy rannymi żołnierzami a publiczną rozrywką łączy jego komentarz z dziełem jego przyjaciela Gertlera. Przejażdżka w wesołym miasteczku, tradycyjnie kojarzona z przyjemnością i zabawą, jest przerażająco zmieniona w metaforę nieustępliwej maszyny wojskowej. Gertler tłumaczył: "Ostatnio cały horror wojny przeszedł świeżo na mnie."