George Inness był XIX-wiecznym amerykańskim pejzażystą. Pozostawał pod wpływem Hudson River School, do której czasem się go zalicza, a także francuskiego ruchu Barbizon. Jest również kojarzony z tonalizmem. Ten styl, rozsławiony przez Whistlera, opierał się przede wszystkim na wyważonym, lecz sugestywnym doborze kolorów. Innessa pociągała również filozofia, a zwłaszcza odmiana duchowego chrześcijaństwa zwana Swedenborgianizmem, popularna wśród amerykańskich artystów i pisarzy jego epoki. Zainteresowanie duchowością Swedenborga silnie wpłynęło na jego malarstwo, co jest szczególnie widoczne w tej pracy. Swedenborgianizm (Nowy Kościół) opierał się na pismach szwedzkiego naukowca i filozofa Emanuela Swedenborga (1688-1772), który obszernie pisał o serii wizji, w których czuł, że Bóg wyjaśnił mu prawdziwe znaczenie Biblii. Dla Innessa i innych XIX-wiecznych spirytystów Swedenborgizm był ściśle związany z wizjami i wewnętrznym życiem duchowym wyznawców, które uważali oni za równie realne i ważne jak świat materialny. Praktykujący dziś Nowy Kościół jest współczesną formą tej religii.
Dolina cienia śmierci to jedno z trzech dzieło zleconych do namalowania na podstawie filozofii Swedenborga. Jako jedyne z tej serii przetrwało. Całość nosiła nazwę „Triumf krzyża" i miała ukazać pewien rodzaj duchowej wędrówki. Według Innessa święcący krzyż na niebie przedstawia wiarę pielgrzyma, ponieważ: „jego światło od tej pory jest światłem wiary" (Bell, George Inness and the Visionary Landscape, 83). Poniżej widzimy wiernego pielgrzyma stojącego w ciemnej pieczarze. Ten piękny obraz jest tajemniczy i wymyka się łatwej interpretacji narracyjnej.
- Alexandra Kiely
P.S. Przeczytaj o sześciu artystkach z Hudson River School!