Judith Leyster
Strój, który ma na sobie stojąca postać sugeruje, że akcja ma miejsce w ostatki, czyli ostatnią noc karnawału. Ludzie często spędzali tę noc na szalonych zabawach, przygotowując się na okres Wielkiego Postu. Obraz mówi o konsekwencjach takiej rozpusty. W zamroczeniu, wesoły młodzieniec i jego towarzysz ignorują niepokojącą obecność kościotrupa, który trzyma złowieszczą klepsydrę w jednej ręce, a czaszkę w drugiej.
Scena zawiera popularny motyw vanitas (marność), który symbolizuje odwrócony kufel i paląca się fajka. Sygnalizują one kończącą się zabawę. Szkielet trzyma w ręce klepsydrę podkreśla upływ czasu - dobiega końca czas zabawy oraz również czas życia jej uczestników. Towarzyszący mu drugi obraz, Wesoła trójka, pokazuje z kolei, że prawdziwą radość można znaleźć w umiarze.
P.S. Lubicie kościotrupy w sztuce? Przeczytajcie o tańcu szkieletów (danse macabre).