C.W. Eckersberg
Christoffer Wilhelm Eckersberg (1783-1853) był duńskim malarzem urodzonym w południowej części Półwyspu Jutlandzkiego. Jest uważany za ojca malarstwa duńskiego oraz jednego z głównych przedstawicieli duńskiego złotego wieku. Już jako uczeń był autorem doskonałych rysunków i obrazów. W maju 1803 roku wstąpił na Królewską Duńską Akademię Sztuk w Kopenhadze. Ze względu na konflikty z wykładowcami, złoty medal Akademii otrzymał dopiero w 1809, po śmierci jego głównego nauczyciela. W 1810 roku wbrew swej woli poślubił Christinę Rebeccę Hyssing, aby formalnie uznać swego syna Erlinga Carla Vilhelma Eckersberga. Erling podążył śladami ojca i również został studentem Akademii, po jej ukończeniu zajął się grawerstwem.
Eckersberg chętnie podróżował. Po części aby uciec od niezbyt szczęśliwego małżeństwa, zaledwie kilka dni po weselu, wyjechał przez Niemcy do Paryża. Tam, w latach 1811-1812, studiował pod okiem neo-klasycysty Jacques-Louis Davida. Pracował nad techniką malowania ludzi, natury oraz starożytnych form, co miało być drogą do odnalezienia prawdy, do czego zachęcał go jego mentor. Po dwóch latach wyjechał do Florencji i Rzymu, gdzie od 1813 do 1816, kontynuował naukę. W 1814 roku, w Rzymie, artysta namalował portret Bertela Thorvaldsena, który pozostaje jednym z najlepszych portretów, jakie stworzył. Pobyt w Rzymie wyraźnie mu sprzyjał; Eckersberga fascynowało jasne południowe światło miasta. W rezultacie stworzył tutaj większość swoich prac, włączając kilna niesamowitych krajobrazów, do których z pewnością zalicza się obraz, który dzisiaj prezentujemy.
"Widok Trzech Łuków Koloseum" powstał w 1815 bądź 1816 roku i należy do serii obrazów Eckersberga przedstawiających ruiny Rzymu. Detale pozostałości budowli zostały odwzorowane z niezwykłą dokładności. Trzy widoki miasta są przedstawione w taki sposób aby tworzyć nową harmonijną konstrukcję obrazu. W królewskiej kolekcji znajdują się dwa szkice, które malarz stworzył, gdy planował ten obraz. "Widok" to jedno z najwybitniejszych dzieł złotego wieku malarstwa duńskiego.
Eckersberg, po powrocie do Kopenhagi, został profesorem w Kopenhaskiej Akademii Sztuk, stanowisko to od kilku lat specjalnie na niego czekało. Jego największe osiągnięcie to nowatorska metoda nauczania poprzez zajęcia w plenerze. Zapoczątkował studiowanie obiektu w naturze, a także zachęcał swoich studentów, aby pracowali nad swoimi mocnymi stronami i tym samym rozwijali swój indywidualny styl. Eckersberg interesował się perspektywą, co możemy zauważyć w jego obrazach o tematyce marinistycznej. Jest autorem pracy na temat perspektywy zatytułowanej: "Linearna perspektywa w malarstwie" i prowadził na ten temat zajęcia na Akademii. Jest również autorem kilku akwafort, które łączą sceny z życie codziennego z klasycznymi i harmonijnymi zasadami kompozycji. To zapoczątkowało charakterystyczny sposób, w jaki duńscy malarze złotego wieku portretowali zwyczajne, codzienne, życie.
P.S. Przeczytaj również o niezwykłej parze duńskich artystów - Marie i Peder Severin Krøyer.