Anonimowa kobieta w Nocnym Oknie jest zupełnie nieświadoma wzroku podglądacza. Nocne miasto jest częstym tematem prac Hoppera z lat 20-tych i 30-tych. Podobnie jak w innych obrazach Hoppera, widzimy nowoczesne amerykańskie miasto i sprzeczność, jaką oferuje między dostępem do intymnego życia nieznajomych a miejską samotnością i izolacją.
Przy powrocie do Stanów w roku 1907 z pierwszej podróży do Paryża, Hopper określił Nowy Jork jako "chaos brzydoty". W mieście tym interesowały go jednak formy i materiały użyte do konstrukcji ulic i budynków - kamień, cegła, asfalt, stal i szkło - i to jak układa się na nich światło. Światło bowiem było dla niego najsilniejszym i najbardziej osobistym środkiem ekspresyjnego przekazu. Używał je jako aktywny element obrazu; modelujący formy, wyznaczający porę dnia oraz nastrój, a także odgrywający dramatyczną rolę w grze kontrastu między cieniem, a ciemnością.
P.S. Tutaj odkryjesz odlotowe rysunki Edwarda Hoppera!