Bartolomé Esteban Murillo
Przypowieść o synu marnotrawnym została przedstawiona w Ewangelii według św. Łukasza (15,11-32). Młodszy syn zamożnego ojca zażądał przynależną mu część majątku, po czym opuścił dom rodzinny. Marnując wiele lat za granicą w haniebnej egzystencji, młody mężczyzna, bliski śmierci głodowej, pożałował swojego życia i wrócił do domu ojca, który oczekiwał jego powrotu i przyjął go z powrotem jako swojego syna.
Murillo podkreśla na swoim obrazie chrześcijańskie wartości przebaczenia, skruchy i przede wszystkim miłosierdzia, wyrażonego w postaci służącej niosącej szatę dla wynędzniałego mężczyzny. Płótno to ukazuje ostatnie wydarzenie przypowieści. Wraz z pięcioma innymi obrazami, zostało ono namalowane przez artystę dla nieznanego mecenasa. Cztery wstępne szkice dla cyklu znajdują się w Muzeum Narodowym Prado w Madrycie, a inna wersja ukazana na obrazie w Narodowej Galerii Sztuki w Waszyngtonie. Kompozycja czerpie z rysunku autorstwa Annibale'a Carracciego, który w późniejszym czasie rozwinęli Jacques Callot i Pietro Testa. Murillo bez wątpienia znał ich akwaforty przedstawiające ten motyw i wykorzystał je jako wzory dla swojej pracy.
Gdyby ze względu na pandemię nie zamknięto muzeum, moglibyście zobaczyć cały cykl Syna marnotrawnego Murilla w Irlandzkiej Galerii Narodowej. Jednakże, jako że muzeum jest wyłączone z użytkowania, możecie zwiedzić wystawę wirtualnie tutaj.
P.S. Biblia jest źródłem wielu interesujących opowieści, często przedstawianych na obrazach. Tutaj możecie poczytać o Józefie i żonie Potifara, dramatycznej historii kusicielki i niewolnika!