Tsukioka Yoshitoshi jest powszechnie uznawany za ostatniego z wielkich mistrzów stylu drzeworytu i malarstwa ukiyo-e. Jest również uznawany za największego reformatora tej formy. Jego kariera objęła dwie epoki - ostatnie lata okresu Edo i początkowe lata współczesnej Japonii, które nastąpiły po Restauracji Meiji. Podobnie jak wielu Japończyków Yoshitoshi interesował się nowinkami napływającymi z pozostałych części świata, jednak z czasem zaczął coraz bardziej niepokoić się o wiele zatracanych aspektów tradycyjnej kultury japońskiej, takich jak dawne drzeworyty.
Pod koniec kariery Yoshitoshi właściwie samotnie toczył walkę z czasem i technologią. Kiedy on pracował starymi metodami, w Japonii przyjmowały się zachodnie techniki masowej reprodukcji, takie jak fotografia i litografia. Jednak w kraju, który odwracał się od własnej przeszłości, Yoshitoshi zdołał niemal w pojedynkę wynieść sztukę tradycyjnych japońskich drzeworytów na zupełnie nowy poziom, zanim bezpowrotnie umarła ona wraz z nim.
Dzisiejsza grafika należy do zbioru „Nowy wybór wschodnich obrazów brokatowych” (ang. „A New Selection of Eastern Brocade Pictures”), stworzonych przez artystę u szczytu kariery. W tym czasie pracował również nad uznaną serią „Sto twarzy Księżyca” (ang. „One Hundred Aspects of the Moon”) oraz inną serią wertykalnych dyptyków, które są dziś uznawane za jedne z najwybitniejszych dzieł artysty. „Nowy wybór wschodnich obrazów brokatowych” był niezwykle popularny - niektóre grafiki były powielane do niemal całkowitego zużycia drewnianych bloków.
Tematy zbioru zaczerpnięte zostały w większości z klasycznych japońskich opowieści historycznych i mitologicznych, czasami w wersji znanej z adaptacji teatru kabuki. Tu widzimy postać „złego ducha Omatsu” lub „demona Omatsu”, awanturniczki pojawiającej się w wielu sztukach kabuki. Jej historia prawdopodobnie oparta jest na faktach - niezmiennie przedstawiana jako nikczemna kobieta, możliwe że była po prostu zbyt wyzwolona i niebezpieczna dla surowego społeczeństwa okresu Edo. Miała zamordować swojego męża, niewidomego samuraja, po czym rozpoczęła żywot banitki.
P.S. Yoshitoshi był mistrzem Muzan-e, „krwawych druków”, przedstawiających sceny rodem z horrorów. Jeśli macie odwagę, możecie zobaczyć je tutaj! :-D