Maria van Oosterwijck
Dwiema najważniejszymi przedstawicielkami XVII-wiecznych malarek martwych natur z kwiatami były Rachel Ruysch i Maria van Oosterwyck. Ta druga (a przy tym starsza z nich dwóch) pochodziła z rodziny duchownych. Nigdy nie wyszła za mąż, pracowała w Delft, a od 1673 roku tworzyła w Amsterdamie. Van Oosterwyck nigdy nie została przyjęta do cechu malarzy. Mimo to cieszyła się wielkim uznaniem - ze względu na swoją sztukę oczywiście, ale także przez swoją płeć. W rezultacie otrzymywała zlecenia z najwyższych kręgów społecznych w kraju i za granicą. Jednym z jej klientów był nawet francuski król Ludwik XIV.
Ten bukiet, który van Oosterwyck namalowała prawdopodobnie w latach 1670-1675, składa się z różnych kwiatów i roślin, rzadko pojawiających się na obrazach, takich jak tymianek, trybula leśna, ostróżka, skalnica cienista czy tojad. Tulipany są podejrzanie nieobecne. Van Oosterwyck często używała odcieni czerwieni do stworzenia fantazyjnego, asymetrycznego akcentu, który nadawał kompozycji głębi. Dziś zabieg ten jest bardziej widoczny, ponieważ z biegiem czasu reszta liści wyblakła, przez co bukiet stracił wiele ze swojego wrażenia głębi.
Dzisiejsze dzieło prezentujemy dzięki haskiemu Mauritshuis.