Adolphe Joseph Thomas Monticelli
Chociaż kwiatowe martwe natury były tradycyjnie uważane za gatunek o mniejszym znaczeniu, zyskały ogromną popularność w epoce impresjonizmu i realizmu. Oferowały one artystom bogatą okazję do odkrywania kolorów, światła i form wolnych od ograniczeń narracyjnych. Adolphe Monticelli przyjął tę wolność w swoim bukiecie, używając krótkich, grubych pociągnięć pędzla do budowania kompozycji. Kwiaty i wazon są oddane w żywych plamach kolorów, a tylko niezapominajki są wyraźnie rozpoznawalne - większość kwiatów pozostaje abstrakcyjna i sugestywna.
Theo van Gogh, brat Vincenta i sprzedawca dzieł sztuki, kupił tę kwiatową martwą naturę Monticellego w 1886 roku i wywarła ona głęboki wpływ na Vincenta. Głęboko zainspirowany, z pasją mówił o obrazie. Podczas pobytu w Paryżu przyjaciele przynosili mu świeże kwiaty, a on w odpowiedzi stworzył wiele martwych natur. Prace te odzwierciedlają odważną kompozycję Monticellego i ekspresyjną, impastową pracę pędzla, ujawniając głęboki wpływ starszego artysty na ewoluujący styl Van Gogha.
Kto by pomyślał?
P.S. W naszym zestawie 50 pocztówek Kwiaty w sztuce znajdziecie przekrój kwiatowych martwych natur w różnych stylach :)
P.P.S. Kwiaty od dawna są głównym tematem w malarstwie martwej natury. Odkryjcie 10 kultowych kwiatoch martwych natur! Czyż nie są piękne?wy